Moim okiem: 5 wersji Sony RX100 – która dla kogo?

Źródło: w zasadzie 😊 Sony

     Czerwiec 2012 – październik 2016. Niecałe cztery i pół roku, a w tej rodzinie Cyber-shotów pojawiło się aż pięć modeli. Statystycznie, prawie co rok prorok. Nieźle! Widać, że RX100 Classic wpasował się w potrzeby rynku, a Sony wykorzystało sytuację wypuszczając kolejne, unowocześnione wersje. Aż do tej pory wszystkie pięć jest dostępnych w sklepach. Ba, ale którą z nich wybrać?

TEST: Vanguard VEO 235AB - statyw na lekko

   „Dawniej fotografowaliśmy lustrzankami i nie chciało nam się dźwigać do nich odpowiednio solidnych statywów. Teraz, przy znacznie mniejszych bezlusterkowcach, nie mamy już tego problemu, gdyż możemy korzystać ze statywów lekkich i niekłopotliwych w transporcie.”

    Usłyszałem to od Jacka Boneckiego, gdy na jakichś targach spotkaliśmy się przy statywach, gdzie oglądałem model „lustrzankowy”, a on szukał czegoś leciutkiego. Utkwiło mi w pamięci jego podejście do sprawy, więc do najbliższego testu statywu który mi się nadarzył, wybrałem taki właśnie, „bezlusterkowy” model.

TEST: Karty SD UHS-II, czy UHS-I? Warto dopłacić?

     Aparatów umiejących korzystać z najszybszego standardu kart pamięci SecureDigital, czyli UHS-II, jest już trochę na rynku. Zresztą podobnie jak samych kart pamięci tego typu. Wszyscy najważniejsi producenci kart wprowadzili je już do swej oferty, dzięki czemu mamy konkurencję i wybór, a ceny nie szybują pod sufit. Ale czy zakup którejś z tych szybkich kart SD ma sens? Czy aparat będzie szybciej zapisywał zdjęcia? Czy będzie mógł wykonać dłuższą serię zdjęć? A jeśli tak, to czy wyłącznie gdy fotografujemy cyfrówką z gniazdem UHS-II? Może także te i dostosowane do „klasycznego” UHS-I coś zyskają? Pytań sporo, więc wypadałoby sprawdzić jak rzeczy się mają.

Światła nie da się zminiaturyzować, czyli Olympus FL-900R

     Przed weekendem wpadłem do Olympusa, by pożyczyć aparat-rekwizyt, do pozowania w teście statywu Vanguarda (publikacja wkrótce). Wypożyczenie okazało się transakcją wiązaną, gdyż razem z E-M10 II dostałem photokinową nowość, flesz FL-900R. Dostałem na króciutko, więc o teście nie było mowy, ale wystarczyło czasu, by przyjrzeć się, co też w Olympusie ciekawego wymyślono. Po numerze widać, że to flagowiec, uzupełniający „od góry” linię fleszy, w której najpotężniejszym modelem był do niedawna FL-600R. „Najpotężniejszym”, lecz nie dostającym topowym modelom konkurencji. W Olympusie uznano, że trzeba uzupełnić braki w specyfikacji.

100 mm f/2, czyli portretowa ofensywa Yongnuo

Źródło: Yongnuo

     Przyznam szczerze, że nie potraktowałem poważnie objawienia się w ciągu ostatnich kilkunastu miesięcy taniutkich klonów (czy raczej odpowiedników) canonowskiej optyki 50 mm f/1.8 oraz 35 mm f/2. Ot, pomyślałem, kaprys chińskiego producenta. Może też chęć pochwalenia się, że i oni umieją skonstruować autofokusową optykę do lustrzanek. Byłem przekonany, że na tej demonstracji się skończy, więc mocno zaskoczyła mnie premiera klasycznej portretówki 100 mm f/2, także będącej kopią canonowskiego szkiełka. Tym razem Yongnuo szarpnęło się bardziej, bo w końcu oryginał to świetny obiektyw. Jeśli chińska wersja okaże się równie dobra optycznie i mechanicznie, a autofokus nie będzie sprawiał problemów, to – przy założeniu odpowiednio niskiej ceny – „setka” może zostać przebojem. Z ciekawością oczekuję pierwszych testów. Zwłaszcza, że podobno za horyzontem czai się kolejna portretówka Yongnuo – oczywiście 85 mm f/1.8. Wcale się nie zdziwię, gdy za rok objawi się stabilizowany 70-200/2.8. No dobra, w przypadku 135/2 też nie będę marudził.