 |
| Źródło: diyphotography.net |
Na
portalu DIY Photography znalazłem instrukcję „zrób to sam” cudownego gadżetu,
jakim może być kompakt, którym można fotografować tak jak klasyczną,
średnioformatową lustrzanką z „kominkiem” zamiast pryzmatu pentagonalnego.
Rzecz wcale nie jest trudna, a możemy poczuć się jak poważny fotograf sprzed
40-50 lat, z Rolleiflexem albo Hasselbladem w ręku. Czy raczej na brzuchu.
Podstawą
jest kompakt z odchylanym o co najmniej 90° do góry ekranem. W źródłowym
wykonaniu użyto Canona PowerShot N, który jest dobrym wyborem, ze względu na
mocno kwadratową sylwetkę i oś obrotu ekranu pokrywającą się z górną krawędzią
tylnej ścianki. Do tego dochodzi drewniany klocek, składana osłona ekranu plus
dwustronna taśma klejąca do połączenia tych elementów. Całość warto uzupełnić
mocowaniem paska w miejscu zapewniającym dobre wyważenie, a jak ktoś lubi
podłubać, to może też dodać gwint dla statywu i poziomnicę.
Zapraszam
do obejrzenia całości projektu:
LINK
 |
| Źródło: diyphotography.net |
Ze swojej strony dorzucam dwa pomysły, których zabrakło na DIYP. W
aparacie warto ustawić format klatki 1:1, przepraszam, 6×6. Dzięki temu nie
przyjdzie nam do głowy kadrować w pionie, bo to niełatwa sprawa przy kominku. No
i przydałoby się wybrać jakiś tryb barw obowiązujący przed pół wiekiem, czyli
czerń-biel albo jakiś Vintage, czy też Nostalgic (po polsku: Orwo jego Chrom).
To pozwoli lepiej wczuć się w klimat.
To
właśnie z powodu obiektywu wziąłem tego Canona na warsztat. Małoobrazkowe
21-1365 mm, oznaczające krotność zooma 65× to imponujący zakres. Na myśl o jego
prawym krańcu ślinią się ptasiarze i inni fotografowie dzikiej przyrody –
oczywiście tylko ci, którzy nie widzą się w roli tragarza dla lustrzanki i
dobrych kilku kilogramów optyki do niej. 21 mm robi może mniejsze wrażenie, ale
szerokiego kąta nigdy za mało – czy to w fotografii krajobrazowej, czy to
reportażu we wnętrzu. Do testu wybrałem Canona, choć żadna z podanych wyżej
wartości nie jest wyjątkowa. Sygnowany logo Kodaka aparat wyprodukowany przez Pixpro
sięga zoomem 1560 mm, przy identycznej jak u Canona krotności 65×. Z kolei w Panasonicu
FZ70 trafiamy na szerszy kąt widzenia odpowiadający małoobrazkowym 20 mm (choć
zoom „zaledwie” 60-krotny). Ale wybrałem Canona, ponieważ w kategorii cyfrowych
kompaktów jest on dla mnie pewnego rodzaju gwarantem jakości. Jasne, zdarzają
się aparaty lepsze od PowerShotów lub IXUSów, ale tak jak dawniej marka Fuji
oznaczała, że film będzie co najmniej dobry (a może i świetny), tak w cyfrowych
kompaktach rolę tę odgrywa Canon. Kiedyś można było znaleźć wspaniały materiał
Kodaka, Agfy, czy Koniki, ale była też szansa, że trafimy na niewypał. W Canonie
nie zdarzyło mi się to nigdy wcześniej, więc mam nadzieję, że nie polegnie on i
na trudnej, wymagającej wielu kompromisów konstrukcji aparatu z superzoomem.
